Ik zag deze prachtige compositie op een onverwachte plek, in de binnenstad van Amsterdam. Ik was bij een vriend op bezoek, een kunstenaar die via Stadsherstel tijdelijk in een grachtenpand mocht wonen. Het is een woest geheel, als laaiend vuur dat de posters daaronder als brandstof lijkt te benutten. De dame in het blauw kijkt ons dan ook in paniek aan. Bruce Lee blijft rustiger. Hij adviseerde ons altijd om als water te zijn. Water blust vuur, dus misschien heeft hij geluk en weet hij dat. Vuur is mooi, maar ook gevaarlijk. Het verwarmt, zuivert en vernietigt. Naar deze compositie kan je gelukkig veilig kijken. De titel is een knipoog naar een bekend werk van Barnett Newman; Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue.