Ik weet niet zeker wat voor nacht zij heeft gehad, maar het moet pittig zijn geweest. Dat kan ook niet anders als je in de buurt van de Suïcide Club hangt. Ze doet me denken aan het werk van Roy Lichtenstein, een beroemde pop-artist uit de Verenigde Staten. Dat komt door de omvang en de cartooneske uitstraling van het werk. Naarmate ik langer kijk, vind ik het werk steeds minder heftig en merk ik dat ik de pupillen niet mis. Het geeft het effect dat ze voorbij ons staart, zich niet bewust is van ons, niet met ons bezig is. Ze heeft wel andere dingen aan haar hoofd, zo lijkt me. Ze is misschien zelfs wel aan het spacen. That can be a good place. Maar de paarse stroom uit haar mond en de traan in haar rechteroog doen anders vermoeden.
Menu