Gaya is een oeroude godin, ze is Moeder Aarde. Een oerkracht die dieper gaat dan de macht van de gewone goden in de mythologie. Zij geeft, schept, maar moet niet boos gemaakt worden.
Dit is een jonge mooie vrouw, haar adem is de wind, de passaat en haar haar is water, de oceaan. De papegaaien die fladderen in de wind staan symbool voor vrolijkheid en levenslust. Zij is de Gaya van Curaçao. Zij is het eiland met het water en de wind. Zij brengt vreugde, vrolijkheid en levenslust. Dat doet ze haast achteloos, in kleermakerszit. Dat klopt! Ik heb zoveel vriendelijkheid, vrolijkheid en openheid meegemaakt. Dat moet ergens vandaan komen. Dat zit in de mensen natuurlijk, maar kennelijk ook van het eiland zelf.