Hij kijkt naar je op een manier waarop alleen kinderen naar je kunnen kijken; onbevangen en schaamteloos, met 100% interesse, maar ook met iets van: “Nou kom maar dan, wat ga je doen?” Het jongetje is van de hand van Garrick Marchena. Een meester in Graffiti wat mij betreft door de grote zeggingskracht van zijn afbeeldingen. Ik heb deze afbeelding in een andere muur verwerkt.
De kracht is wat mij betreft dat het jongetje iets los en relaxed heeft en toch iets intens. De kijker wordt bekeken. Er wordt een relatie mee aangegaan. Daar zit een verhaal achter heb ik begrepen, maar daarover een andere keer meer.