Degene die Nietzsche en Marx bij elkaar heeft geplakt wist wat hij of zij deed. Beiden zijn exponenten van het Atheïsme dat eind 19e eeuw in Europa steeds meer voet aan de grond kreeg, maar beiden kwamen tot een compleet andere filosofie. Marx wilde de wereld rechtvaardiger maken, of liever voorspelde dat dit vroeg of laat wel moest gebeuren omdat revolutie onvermijdelijk zou zijn in een wereld waar de verschillen tussen arm en rijk almaar zouden toenemen.
Nietzsche wist ook dat de wereld onrechtvaardig was, maar vond dat je dat maar moest accepteren en moest proberen er iets moois van te maken. Er zit schoonheid in het gevecht, vond hij. Ze hadden gemeen dat ze materialistisch waren.
‘Je bent wat je eet’, zei Marx. ‘Blijf de aarde trouw’, zei Nietzsche. Beide filosofen staan vandaag de dag in een kwade reuk die zij mijns inziens niet verdiend hebben. Ze kunnen gebroederlijk prima aan je muur.